رزم رستم با سه شاه و رهایی کاوس از بند(1995-2028)

داستان را با آوای فیروز و تمبک سالار از اینجا    یا از اینجا شنوید

رزم رستم با سه شاه و رهایی کاوس از بن

1995	دگر روز، لشکر بیاراستند؛	درفش از دو رویه بپیراستند.
	پس پشتِ پیلان، دِرفشان درفش	به گَرد اندرون، سرخ و زرد وبنفش.
	به هاماوران، بود صد ژَنده پیل؛	یکی لشکری ساخته بر دو میل.
	از آوازِ گُردان بتوفید کوه؛ تو گفتی جهان،سر به سر، ز آهن است؛	زمین آمد، از نعلِ اسپان ستوه. وگر کوهِ البرز در جوشن است.
2000	بدرٌید چنگ ودلِ شیر نر؛	عقابِ دلاور بیفگند پر.
	همی ابر بُگداخت اندر هوا؛	برابر که دید ایستادن روا؟
	سپهبد چو لشکر به هامون کشید؛	سپاه سه شاه و سه کشور بدید،
	چنین گفت با لشکرِ سرفراز،	که:« از تیر  مژگان مَدارید باز.
	سرِ باره بینید و یال و عنان،	دو دیده نهاده به نوکِ سنان.
2005	اگر صد هزارند و ما صد سوار،	فزونیِ لشکر نیاید به کار».
	بر آمد درخشیدن ِ تیغ و خشت؛	تو گفتی هوا بر زمین لاله کِشت.
	ز خون،دشت گفتی میستان شده است	ز نیزه، هوا چون نیستان شده است.
	تهمتن مر آن رخش را تیز کرد؛	ز خونِ فرومایه پرهیز کرد.
	همی تاخت اندر پیِ شاهِ شام؛	بینداخت، از باد، خمیده خام.
2010	میانش به حلقه در آورد گُرد؛	تو گفتی خَم اندر میانش فسرد.
	ز زین برگرفتش به کردار گوی،	چو چوگان به زخم اندر آید بر اوی.
	بیفگند و بهرام دستش ببست؛	گرفتار شد نامبردار شست.
	ز خون، خاکْ گِل گشت و هامون چو کوه،	ز بس کشته افگنده از هر دو گروه.
	شهِ بربرستانِ گردنفراز	گرفتار شد با چهل رزم ساز.
2015	ز کشته، زمین گشت با کوه راست؛	چو هاماوران شاهْ زنهار خواست،
	به پیمان که کاوس را با سران،	سوی رستم آرَد ز هاماوران،
	سرا پرده و گنج و تاج و گُهر،	پرستنده و تخت و زرین کمر؛
	بدین بر نهادند و بر ساختند؛	سه کشور، سراسر ، بپرداختند.
	چو از دژ رها کرد کاوس را،	همان گیو و گودرز و هم  طوس را.
2020	سلیح سه کشور، سه گنجِ سه شاه.	سرا پرده و لشکر و تاج و گاه،
	سپهبد جز این خواسته هر چه دید،	به گنج سپهدارِ ایرا ن کشید.
	بیاراست کاوس ِ خورشیدْفر،	به دیبای رومی یکی تختِ زر،
	ز پیروزه پیکر، ز یاقوت گاه؛	گهر بافته بر جُلَیل سیاه
	یکی اسپ رهوار، زیر اندرش؛	لگامی ز یاقوت و زر بر سرش.
2025	به سوداوه گفتا که:«اندر نشین	نهان رو ز خورشید، گردِ زمین».
	به لشکرگه آورد لشکر ز شهر،	ز گیتی، بر این گونه جوینده بهر.
	سپاهش فزون شد ز سیصد هزار،	زره دار و برگستوانوَر سوار
	برآمد گران لشکری بربری؛	سوارانِ جنگاورِ لشکری.

/

1995-پیراستن درفش:آماده شدن برای پیکار

بیت2004:این بیت سوار را در حال تاختن توصیف می کندسوار خم می شود و در راستای سو یال 

اسب قرار می گیرد ، جلو را نگاه می کند و سنان را در کنار گوش اسب جای می دهد

2008- خون فرومایه: خون مردم عادی

2009- خمیٌده خام:کنایه ایما از کمند که پرچین است و از چرم خام ساخته شده است.

2010-فسردن خم در میان سوار:سخت پیچیدن در او  و با آن  یکی شدن 

2011- زخم: ضربه - کوبه

2012-رفتار شد نامبردار شست:شصت جنگاور نامبردار گرفتار می شوند.

2020- سه کشور و سه شاه: هاماوران و مصر و بربرستان

2023-پیکر: در معنی نقش و نگار به کار رفته

2025- نهان از خورشید:کنایه ایما از سخت پوشیده

          گرد زمین:کنایه ای از راه دراز

در این بیت کاوس از سودابه می خواهد که بر تخت روان نشیند و سخت پوشیده راه درازی را طی کند تا به ایران زمین برسد

در ادامه متن شاهنامه خالقی مطلق را ببینید